NADAL 2023

No día de Nadal Deus nace dende a humildade. Nace un neno que se nos presenta como signo de luz e paz no medio da escuridade da violencia e da guerra. Este neno naceu pobre en Belén e traerá a paz. Xesús é a  nosa paz e a fonte da nosa ledicia. Él é a nosa esperanza e luz, que sexamos reflexo da súa LUZ ao longo do ano.

UN NADAL SOLIDARIO

Dende a Comunidade Educativa queremos amosar o noso agradecemento a tódalas familias que colaboraron na recollida de alimentos no Nadal Solidario.

Gracias de corazón pola vosa solidariedade, a vosa sensibilidade  e a vosa participación.

TEMPO DE ADVENTO

Na sociedade na que nos tocou vivir  fáltalle unha dimensión esencial para que sexamos plenos: a Interioridade. Esto é debido á rapidez coa que vivimos, sen deternos en nada nin con ninguén, a felicidade non ten tempo a chegar ata o noso corazón; xa que “vivimos” todo e quedámonos case sempre na superficie sen escoitar a vida con profundidade.

Os momentos de silencio pódennos curar, pero apenas somos capaces de atopalo en medio de tódalas ocupacións que temos que atender. Cada día temos menos espacio para a interioridade na nosa vida diaria, porque aprendemos a vivir “como cousas  no medio de cousas”(Jean Onimus). Acotío apostamos polo exterior e Deus resulta de pouco interese para a vida diaria. Por iso, neste tempo de Advento queremos que Xesús sexa quen oriente a nosa vida. Polo que cada domingo, o evanxeo será un punto cardinal para deixarnos guiar e nos enseñe a acoller  a Xesús. Que o seu nacemento encha de sentido a nosa vida!!

SEMANA VIRXE MILAGROSA

Na última semana do mes de Novembro, o colexio vestiuse de festa para conmemorar unha das celebracións da Familia Vicenciana: a festividade da Virxe Milagrosa.

Os alumnos dende 4º de Infantil ata 4º da ESO, no transcurso da semana, participaron das diferentes celebración e eucaristías acompañados dos seus mestres e titores. Nelas pedímoslle perdón polos erros que facemos a cotío e démoslle as gracias por todo canto nos rodea e por levar a cabo a misión de entregarnos a Medalla. Estamos seguros que a mensaxe da Medalla seguirá sendo transmitida de xeración en xeración.

O día 1  de decembro púxose o punto e final as celebracións da Milagrosa cunha xornada festiva onde os inchables e xogos foron os protagonistas desta xornada, pequenos e non tan pequenos  pasaron un momento cheo de risas e diversión.

Queremos dalas gracias a todo o alumnado polo seu bo comportamento e as  súas mostras de respecto nos diferentes actos conmemorativos da Medalla Milagrosa.

O GRAN REGALO DO AMOR: O PERDÓN

Prepararnos nos tempos litúrxicos fortes de Advento e Pascua invítanos sempre a celebrar o gran regalo do Amor: o Perdón. Moitas veces axúdanos a reconciliar tensións que existen entre nós producidas polos roces da convivencia cotiá. Todos nós temos tanta necesidade do perdón como do pan diario. E temos unha gracia, que Deus dánolo sempre gratuitamente. Perdoar é un signo cheo de amor. Non podemos estar en paz cos demais se non comezamos por reconciliarnos con nós mesmos. Como cristiáns podemos facelo aceptando que Cristo nos perdoa primeiro. Perdoar non é tan doado  como parece: é tamén un compromiso e unha responsabilidade. Por iso a semana pasada visitounos o sacerdote Paúl Nacho, que nos axudou a través da lectura dos Talentos ( Lc19, 11-28 ) e da súa reflexión a ler o noso interior e a confrontalo con Xesús, para que cada un desenrole da mellor maneira os talentos que nos deron para poñelos ao servicio dos demáis.

 

FESTIVIDADE VIRXE MILAGROSA

 

Ao longo de tres días celebramos as Festas da Familia Vicenciana: Virxe Milagrosa, o 27 de novembro,Catarina Labouré e a Fundación das Fillas da Caridade. 

DOMUND 2023

A aportación de diñeiro en favor dos territorios de misión é un signo do noso compromiso cos máis necesitados deste mundo. Con él axudamos aos misioneiros a ser testemuñas, especialmente nestes momentos nos que tantas miserias vense acentuadas. Por iso, rematada  a campaña do DOMUND queremos dárvolas GRACIAS pola vosa implicación e participación.

TÓMBOLA MISIONEIRA

Na última semana do pasado mes tivo lugar a tómbola Misioneira, dita actividade está enmarcada no Outubro Misioneiro e ten como fin recadar fondos que sosteñan económicamente os proxectos de axuda nas casas que temos na Comunidade de Mokom. 

Nela atenden as diferentes necesidades: atención sanitaria e seguimento e acompañamento a estudantes co apoio das Becas, que familias do colexio e as Fillas da Caridade sosteñen dende as diferentes Comunidades.

Dende a Comunidade Educativa da Milagrosa queremos darvos as gracias pola acollida,  a participación e implicación dos alumnos e das familias na Tómbola, xa que se recadaron 933€.

A vosa  solidariedade é o exemplo vivo do carisma vicenciano,  esta aposta decidida é a que queremos no mundo para sentirnos, como di o papa Francisco, cristiáns en saída, misericordiosos, abertos ao diálogo cultural e comprometidos coa casa común.

HOLYWINS

A palabra Halloween significa «All hallow’s eve», palabra que ven do inglés antigo, e que significa «a véspera de tódolos santos», refírese á noite do 31 de outubro, que é a  véspera da Festa de Tódolos Santos. Sen embargo, a antiga costume anglosaxona quitoulle o seu sentido relixioso para celebrar no seu lugar a noite do terror, das bruxas e das pantasmas.

Nos últimos anos, o Papa Francisco, en diferentes documentos (exhortación apostólica «Gaudete et exultate») e situacións, lembrou que todos estamos chamados a santidade, por iso en diversas partes do mundo propuxéronse recuperalo 31 de outubro como a Véspera de Tódolos Santos. Así naceu a celebración de “Holywins”, para festexar cos nenos e xóvenes a chamada universal a  santidade. Esta iniciativa naceu na diócese de París no ano 2002.

Este ano, no colexio, quixemos recuperar un proxecto que dende o ano 2021 non fomos quen de recuperalo ata este curso. Estas dúas últimas semanas os alumnos do 2º e 3º ciclo da Primaria elaboraron diversos murais, despois de investigar sobre algúns datos dos santos que se chaman coma eles. Esperamos nos vindeiros cursos ampliar as actividades deste proxecto e involucrar a máis alumnos.

DOMUND 2023

O vindeiro domingo, 22 de Outubro, celebramos o Domingo Mundial das Misións co lema: "Corazóns ardentes, pés en camiño”.

O lema do Domund deste ano amósanos que a historia da Igrexa está tecida por corazóns ardentes que, como os discípulos de Emaús, atópanse con Xesús vivo e resucitado, e póñense inmediatamente en camiño para anuncialo a quen aínda non o coñece. Ti tamén podés formar parte da Misión, participa!

GRAN TÓMBOLA MISIONEIRA!!!

A vindeira semana volvemos a retomar a celebración da Tómbola Misioneira no colexio. Os fondos recaudados serán para apoiar unha beca de estudio en Mokom(Guinea).A tómbola comezará o vindeiro martes. 

Estades todos invitados, esperamos a vosa participación con moita ilusión.

CELEBRAMOS SAN VICENTE

O pasado 27 de outubro foi un dos días máis especiais e importantes do colexio, xa que celebramos con ledicia a festividade do noso querido San Vicente de Paúl. Ao longo da mañá os diferentes cursos participaron dunha celebración xunto cos seus titores, onde destacaron que Vicente de Paúl foi un home cheo de virtudes que nos ensinou o amor aos máis desfavorecidos e indicounos o camiño da caridade e entrega aos demáis, sen pedir nada a cambio, só comprometéndose coa mensaxe de Xesús de Nazaret, ao que tanto amaba. Un home de carácter, que fixo da sinxeleza o seu evanxeo, coa cal foi quen de levar a cabo unha misión moi difícil nos tempos que lle tocou vivir.

Durante o recreo tódolos alumnos e mestres desfrutaron dunha deliciosa chocolatada.

FESTIVIDADE SAN VICENTE DE PAÚL

 

GRACIAS FAMILIAS

 

Dende a Comunidade Educativa do colexio queremos dar a gracias a tódalas familias que se implicaron no noso proxecto: “Ningunha familia sen comida”. Porque todas elas nos amosaron o seu apoio, comprensión e esforzo ao longo do curso que acabamos de rematar. Non queríamos irnos sen antes dicirvos que:

Gracias por facer, pouco a pouco, crecer e avanzar o noso  proxecto como escola e comunidade educativa. Gracias por formar parte deste proxecto, desta escola, do Colexio A Milagrosa-Josefa Sobrido.

CELEBRACIÓN SANTA LUISA DE MARILLAC

 

O mes de maio é un mes de moitas celebracións, entre elas está a celebración dun dos días máis importantes para a nosa Comunidade Educativa: o 9 de maio. Festa de Santa Luisa, a nosa fundadora e a guía das nosas travesías. Por iso dun xeito especial, celebrámolo con ledicia e gratitude con tódolos alumnos e profesores.

Comezamos este día con diferentes celebracións por etapas como colofón ao traballo feito nas clases. Nelas destacamos os valores que a levaron a estar incondicionalmente ao servicio dos máis necesitados. 

Demos grazas a Deus por ter a Santa Luisa, xunto con San Vicente, como os faros que marcan o rumbo da nosa viaxe.

Pola tarde desfrutamos dunha xornada chea de actividades lúdicas e deportivas ao aire libre no patio do colexio.

Que sigamos facendo realidade o legado dos nosos fundadores!!

                         

                         

MES DE MAIO

 

Hoxe comezámolo mes de maio, o mes de  María, das flores e da luz. É tamén na liturxia o mes da Ascensión do Señor, do Espírito Santo e da Santísima Trinidade. Para os que formamos parte da Comunidade das Fillas da Caridade é tamén o mes no que celebramos o día de Santa Luisa, a fundadora das nosas comunidades (9 de maio). 

O mes de maio é un mes para profundizar no noso interior o gran a mor que a Virxe ten para cada un de nós, como nos coida, nos protexe e nos leva sempre cara o seu fillo Xesús. 

O Papa Francisco, nunha carta (Carta do Santo Pai a todos os fieis para o mes de maio de 2020), animaba a todos os cristiáns a rezar o Rosario na casa, coa familia, durante o mes de maio.

TEMPO PASCUAL

 

Anunciamos con alegría que Xesús resucitou. Seguimos camiño... e descubrimos o GRAN TESOURO da SEMANA SANTA! 

CRISTO RESUCITOU! VIVE! 

No evanxeo destes próximos oito domingos vánnolo anunciar diferentes persoas, dende María Magdalena ata os discípulos de Emaús. 

Cada domingo, seguiremos descubrindo unha chamada especial a non gardarnos este gran  tesouro que é Cristo. Vivamos intensamente esta cincuentena e preparémonos para que Pentecoste sexa a renovación do noso bautismo e confirmación como persoas e comunidades. 

DOMINGO DE RESURRECCIÓN

A resurrección de Xesús non é solo unha celebración litúrxica. É a manifestación do amor poderoso de Deus, que nos salva da morte e do pecado. Para iso temos que tomar conciencia de que a nosa vida está habitada por un Misterio acolledor que Xesús chama « ABBA, Pai». Aínda que a veces non nos sexa doado experimentalo, a nosa existencia está sostida e dirixida por Deus cara unha plenitude final. 
A morte  non ten a última palabra, senón Deus. Hai tanta morte inxusta, tanta enfermidade, tanta vida sen sentido, que poderíamos afundirnos na desesperanza. A resurrección de Xesús lémbranos que Deus existe e salva. El faranos coñecer a vida plena que aquí non coñecemos. 
Celebrala resurrección de Xesús é abrirnos a enerxía vivificadora de Deus. O verdadeiro inimigo da vida non é o sufrimento, senón a tristura. Nos tempos que vivimos fáltanos paixón pola vida e compaixón polos que sofren e sóbranos apatía e hedonismo barato que nos fan vivir sen desfrutar o mellor da nosa existencia: o Amor. A resurrección ten quer ser a fonte e o estímulo dunha Vida Nova. 

                                Surrexit Christus Alelluia!

SÁBADO SANTO

O Sábado Santo non é un día de grandes actos, nin festexos, nin ruídos. O Señor morreu, e repousa no sepulcro. É o momento de pararnos e de contemplala morte de Xesús, é o día do silencio, da espera por excelencia. Nesta xornada unímonos a toda a Igrexa no rezo da Liturxia das Horas, a espera da Pascua do Señor.  

Esperar xunto ao sepulcro de Xesús é un signo de confianza en Deus, que todo o pode, incluso resucitar de entre os mortos para dárnola vida. Nesta espera estamos acompañados pola Nai de Xesús. Compartimos a súa  soidade esperanzada, que nos anima a confiar contra toda desesperanza, en que as verbas de Xesús en de xamais  defraudan: «Ao terceiro día, resucitarei». 

Non celebrámola Eucaristía ata a solemne Vixilia Pascual xa, como parte das celebracións do Domingo de Resurrección -a festa das festas-. Chegamos a culminación do Triduo Pascual e de tódalas celebracións cristiás, que será o triunfo de Cristo sobre o pecado.

 

VENRES SANTO

Venres Santo, a Paixón e Morte do Señor. Toda a Igrexa  mira con amor, con agradecemento e con profundo sentimento de adoración, a Cruz do Señor. Todo se acadou, o amor de Deus chegou ata o extremo máis insospeitado e o pecado e a morte foron vencidos no trono do amor que é a Cruz de Cristo. Toda dor, todo sufrimento, todo pecado está asumido na Cruz por Xesús. Facendo súa as nosas debilidades, para soterralo todo no abismo inmenso do seu amor e dende alí resucitarnos a unha vida nova. O que comeza nun horto, Getsemaní, conclúe noutro, o do sepulcro, anunciando unha vida nova que xurde e nace para nós. 

Xesús é o noso sosego e esperanza. Mirándoo a El, a nosa vida flúe e a nosa fe fortalécese aínda no medio dos problemas e as dificultades.

XOVES SANTO

A celebración  do Xoves Santo é o comezo na Igrexa da celebración para a que nos estivemos preparando no tempo  da Coresma. O Triduo Pascual invítanos a adentrarnos directamente no máis fondo do Misterio de Cristo; a contemplalo en profundidade, a deixarnos atrapar pola forza dun Amor que supera o tempo e chega a nosa realidade máis íntima. Na Mesa do Cenáculo temos un sitio reservado para acoller os diferentes matices da entrega de Xesús que nos chegan polo amor fraterno, a Eucaristía e o legado sacerdotal. O Xoves Santo é un desafío. Como o foi o lavado, o pan e o viño, para os discípulos. Gardaron silencio. Costoulle entendelo. Pero mantiveron e transmitiron a memoria daquela tarde como “o tesouro da Igrexa”. 

O Xoves Santo fainos axeonllar para contemplar e acoller o Misterio. Pero, á vez, envíanos ao servicio do irmán.  O xesto de Xesús e as súas palabras lévannos aos camiños do mundo para imitar a Quen nos ensinou a facer da vida un servicio de amor. O pan pártese e dáse: sería inútil gardalo cando hai tanta fame. Os pes tócanse e lávanse para que sigan o camiño: non se xulgan, nin se analizan, nin se contemplan. 

Este día é unha chamada a entrega feita dende o amor auténtico e liberador; que  fai rompernos, agacharnos e servir para prolongala Pascua de Xesús.

 

DOMINGO DE RAMOS

 

Coa celebración do domingo de Ramos comezamos a Semana Santa. Hoxe comeza a gran semana litúrxica que nos leva cara a Pascua, a morte e resurrección do Señor, centro da nosa fe. 

Neste domingo, a Igrexa conmemora a entrada de Xesús en Xerusalén para dar cumprimento ao seu misterio pascual. Celebramos con ledicia e  proclamamos  “quen ven no nome do Señor”, presaxio do triunfo real de Cristo; e a dor pola súa morte inminente na cruz, que nos anticipa a lectura da Paixón, anuncio de que a salvación terá lugar a través do misterio da súa morte e resurrección. Co seu exemplo, o Señor ensínanos, que vivir a fe é antepoñer a vontade do Pai á nosa. E confiar a nosa vida nas súas mans. 

Que esta Semana Santa que hoxe comezamos sexa unha profunda experiencia de renovación de nosa fe.

NA SOLIDARIEDADE, TI ERES UNHA PEZA CLAVE!

 

Queremos darvos as gracias polo voso compromiso, solidariedade, tempo e dedicación a tódalas persoas que fixeron posible que o pasado 16 de marzo puidésemos desfrutar do Bocadillo Solidario a favor de Mans Unidas. Porque a suma de pequenos xestos, esforzos e intencións poden converterse nunha forza imparable.

QUINTO DOMINGO DE CORESMA

Neste último domingo de Coresma preparámonos para celebrala morte de Xesús e a súa resurrección. Neste domingo a Palabra de Deus destaca a fe como confianza. 

Nas situacións de inquedanzas e dúbidas da nosa existencia non estamos solos. Hai unha Presencia de amor na que existimos, nos movemos e actuamos. Nela buscamos luz e forza para loitar pola vida e para enfrontarnos á morte. Solo nela atopamos unha esperanza de vida máis alá da vida. Cando nos abrimos a esa Presencia e nos deixamos seducir por ela  -iso é o  que significa a fe-  somos capaces de vencela morte. O Espírito suscita en nós esa fe ou confianza na que, pase o que pase,  o noso destino é a VIDA.

CUARTO DOMINGO DE CORESMA

 

Neste domingo, cuarto de Coresma, a luz é o símbolo que nos invita a conversión para vivila Pascua con Cristo; este tempo bríndanos a oportunidade para quitarnos esa “cegueira” que produce en nós a  prepotencia e o orgullo. Por iso queremos coma o cego que cure as nosas “cegueiras” e  nos axude a descubrilo vivindo o cotiá, a non competir, nin buscar xustificacións para condenar e tela razón. Que a súa LUZ nos ilumine a todos e nos axude a saír das nosas “cegueiras”. 

BOCADILLO SOLIDARIO

O pasado xoves, coma todos los anos e coincidindo co tempo de Coresma, celebramos no colexio o día do "Bocadillo Solidario". Unha actividade que ten coma obxectivo colaborar coa campaña de Mans Unidas. Ao longo da semana traballamos sobre a importancia da nosa colaboración e axuda cos que  menos teñen. 

Foi unha xornada de convivencia na que alumnos e profesores fixemos un "picnic" nun entorno incomparable, o Dolmen de Axeitos.

Gracias a todos pola vosa colaboración!!

TERCEIRO DOMINGO DE CORESMA

Neste terceiro domingo de Coresma Xesús invítanos a atoparnos con Deus, pero dinos que Deus está en diferentes lugares, non só nas igrexas ou lugares santos; senón que desde calquera lugar as persoas podemos elevar o noso corazón a Deus. Xa que el non é indiferente aos nosos sufrimentos e problemas. Temos que saber e ter presente que Deus nos acompaña ao longo das nosas vidas, que sempre esta aberto e disposto a escoitarnos e a acollernos, por moi errantes que andemos ou vivamos. Que o encontro con el sexa “auga viva” que calma a nosa sede de paz, de esperanza e de amor e nos faga vivir con amor, perdón e tenrura. 

PRIMEIRO E SEGUNDO DOMINGO DE CORESMA

Nos dous primeiros domingos de Coresma, invitóusenos a escoitar o grito de alerta ante os graves erros nos que podemos caer ao longo da nosa vida. Os erros que cometemos  buscando o refuxio cómodo que nos permita vivir sen sobresaltos nin preocupacións excesivas, renunciando a calquera outra aspiración, deixándonos vacíos e insatisfeitos. 

Xesús ofrécenos a posibilidade de ser cada día más humanos. Invítanos a saír do noso conformismo, a romper cun estilo de vida egoísta no que estamos, tal vez confortablemente instalados, e a empezar a vivir máis atentos a  interpelación que nos chega dende os máis desvalidos de nosa sociedade. 

MÉRCORES DE CINZA

O Mércores de Cinza marca o inicio dun novo tempo litúrxico, a Coresma, que son os 40 días antes do Domingo de Ramos, día do comezo da Semana Santa. A comunidade cristiá está chamada a pararse, a poñer atención ao seu redor e buscar e darlle importancia ao SER e non ao TER, ao AMAR e non ao POSUIR.  

No colexio celebrámolo cunha sinxela celebración cargada de simbolismo, onde lle pedimos a Xesús que sexamos sensibles ante as dificultades dos demais e que nos axude a buscar sempre a luz e a ser luz para quen nos rodea. 

O Mércores de Cinza caracterízase ademais polo rito da imposición da cinza na fronte, facendo a sinal da cruz, mentres se di a seguinte frase extraída da Biblia: «Convértete e cre no Evanxeo». A imposición da cinza é símbolo –sobre todo- de abrirse a misericordia e o perdón de Deus, porque seguindo o camiño que Xesús nos propón, seremos máis felices e poderemos facer máis felices aos demais. 

MÉRCORES DE CINZA

A celebración do Mércores de Cinza invítanos  a unha profunda revisión da nosa vida, das nosas actitudes e criterios de comportamento; a iniciar un serio proceso de conversión e de purificación. A imposición das cinzas lémbranos que a nosa vida na terra é pasaxeira e que a nosa  vida definitiva atópase no  Ceo. 

A Coresma comeza co Mércores de Cinza: é tempo de oración, penitencia e xaxún. Corenta días que a Igrexa marca para a conversión do corazón. Sinónimo de "conversión" é así mesmo a palabra "penitencia"... Penitencia como cambio de mentalidade. Penitencia como expresión de libre e positivo esforzo no seguimento de Cristo. 

Coresma é un tempo de gracia que Deus nos concede coma un regalo.

                            

                            

CELEBRACIÓN DÍA DA PAZ E NON VIOLENCIA

Este pasado luns celebrámolo Día Escolar da Paz e a Non Violencia, porque a PAZ non é cousa dun día, nin dun acto ou actividade especial, senón que empeza por un mesmo e nos fai felices a todos. 

Este curso o valor que estamos a traballar é a Paz, polo que levamos dende setembro traballando e reflexionando con actividades para fomentar a igualdade, a cooperación, os dereitos humanos e a importancia da resolución dos conflitos. Algo que aínda que se traballe diariamente na aula, quérese enfatizar máis nestes días previos a dita data.  

Comezabamos o noso acto cun manifesto que os alumnos de 4º de ESO nos  leron a toda a Comunidade Educativa. O lema deste ano foi «a Mochila de la Paz». Partimos de que o noso colexio é  un espacio de paz porque levámolas mochilas cargadas de...   actitudes ou valores que debemos ter para crear un clima de convivencia positivo e sobre todo, facer un bo uso de eles. Esta canción representouse  nun mural no patio no que cada clase de Infantil e Primaria pegaba un obxecto escolar e o seu compromiso correspondente. Así mesmo os alumnos da Eso aportaron o seu gran de área freando a violencia e as conductas de intolerancia ,cambiándoas por actitudes de esperanza e ilusión. Fíxose entrega dos diplomas aos gañadores de Primaria e Eso da Liga de Paz, rematamos o acto formando entre todos a palabra Paz. 

 Lembrando que a paz de todos non é posible senón nos queremos e nos sentimos ben con nós mesmos, e así teremos ese sorriso co que empeza a paz. 

 Gracias a todos por facelo posible. 

                                   

EPIFANÍA DO SEÑOR

Epifanía significa manifestación. Amósase desa maneira a fermosa realidade de Deus que ven para todos: tódalas nacións, linguas e pobos son acollidos e amados por El. O seu símbolo é a luz, que chega a todas as partes e as ilumina. Os tres Sabios de oriente que viron a Luz foi, porque tiñan a capacidade de estar abertos e saber distinguir os signos dos tempos, escoitaron a voz do ceo e o seu propio corazón: a chamada de Deus. 

Cando a estrela se parou ante a casa pobre, non se escandalizaron e recoñecérono coma o Mesías; porque Deus vístese da sinxeleza e solo se manifesta aos humildes e aos pequenos. 

Trala Adoración foi tal a luz e a ledicia que recibiron, que eles mesmos convertéronse en estrelas. E por onde queira que ían daban testemuña do que viron e oíran. Foron luz da  esperanza, do amor e da ledicia para os famentos da luz e de Deus. 

Nós estamos invitados a imitar aos Sabios a levantala vista e a descubrir como, ante esta LUZ, o noso corazón  engrandécese. Coma os Sabios, sintamos ese agradecemento de ser chamados a formar parte da Igrexa. Desta Igrexa que ten que proclamar que non hai escuridade, que hai luz; que hai verdade; que tódolos homes non son inimigos uns dos outros, senón que son irmáns. Esta Igrexa que ten, en medio deste mundo necesitado de luz, que invitarnos a reconciliación, a construíla paz, a marcar camiños; camiños de encontro, camiños de comunión entre os homes, camiños de misión. Nós, a Igrexa, temos  que regalar,  promover, e manifestar a luz de Xesucristo.