Chegamos con gozo
ao cuarto domingo de Advento, preto ao Nadal. Na liturxia deste domingo
invítanos a poñernos en camiño e a proclamar a Boa Nova con xestos concretos,
como fixo María que cando tivo coñecemento do embarazo de Isabel púxose en
camiño. Móvea o amor, o desexo de servir, e tamén o desexo de compartir a súa
desbordante ledicia. O apuro de María está cheo do Señor e ten presente o
esencial.
Nós temos que mirar ao noso redor, xa que vivimos nun
mundo “estresado”, vivimos apurados, con miles de cousas que facer, pero a
diferenza de María, estas distánciannos do esencial e lévannos a unha vida
superficial. Toda esa présa pode quitarnos o tempo preciso para reflexionar,
meditar ou rezar, para perder de vista o esencial. Non debemos esquecer que o
NADAL É XESÚS, non os agasallos, nin as ceas, nin as luces... O Nadal é acoller
con tenrura ao Señor que nace, e levalo dentro dos nosos corazóns.
No hay comentarios:
Publicar un comentario