Vivir o Nadal dende o pequeno, o sinxelo, o que pasa desapercibido pero deixa pegada. Esa aperta que non precisa palabras, o sorriso dos teus fillos cando cruzas a porta, o "chama cando chegues". Unha cunca de café compartida cun amigo, a man que se tende sen esperar nada a cambio, camiñar polo campo.
A calor dunha chamada para preguntar como estás, a risa espontánea ao redor dunha mesa, a caricia ao final do día que nos di que todo está ben.
Que este Nadal che envolva o que non se ve pero sente, o que non brilla pero ilumina, o que non se di pero transforma... o milagre de vivir e apreciar cada instante compartido.
Que atopes a grandeza no pequeno, como o neno que naceu nun humilde pesebre para ser a luz que guía ao mundo.
.jpg)
No hay comentarios:
Publicar un comentario