Nesta segunda semana a nosa
particular volta ciclista levounos a un
porto de montaña. Eso implica en deixar atrás, as zonas de seguridade e
confort para poder subir esta etapa de montaña. Por iso, o ritmo ralentizouse a
medida que subimos, notouse a falta de aire, a dificultade da etapa, o peso do
que levamos e o cansancio. Pero cando
chegamos a cima, a paisaxe contémplase con outros ollos, con outra mirada...,
uns ollos máis pretos a Deus. O bo desta subida é que nós non a fixemos sós,
senón acompañados de Xesús; que é quen nos invitou a acompañalo.
No hay comentarios:
Publicar un comentario